Recent reviews by Inglisz

,,Bit Blaster XL'' jest prostą grą, która przypomina czasy spędzania czasu przy automatach, gdyż celem naszej gry jest nabijanie jak największej ilości punktów, sterując naszą rakietą, dzięki której możemy jednocześnie omijać jak i niszczyć nadlatujące przeszkody, te mniej lub bardziej szkodliwe. Trudność gry wraz z każdą minutą jest co raz większa, dzięki czemu można uznać, że gra posiada zbalansowany poziom trudności. Grafika jest przyjemna dla oka, muzyka jednak jest dużo lepsza, różnorodna i chwytliwa. Sterowanie jest do wyuczenia, nie posiada większych wad, tak samo jak sama gra, która równocześnie nie ma znakomitych zalet. Cena gry jednak robi swoje, jest atrakcyjna. Jeśli masz ochotę zabić czas w międzyczasie pracy lub gry ze znajomymi, kupienie ,,Bit Blaster XL'' może być naprawdę dobrą opcją.

,,Celeste'' była kolejną grą platformową, którą miałem ochotę ograć. Uważam ją mimo wszelkich faktów za dobrą grę, jednak na pewno odstającą poziomem od innych, ogrywanych przeze mnie produktów z tego gatunku. W grze sterujemy Madeline, dziewczyną, która za cel postawiła sobie wejście na szczyt góry Celeste. Nie jest to jednak zwyczajna góra, skrywa ona w sobie wiele sekretów i przeszkód. Ponadto, naszej bohaterce w podróży przeszkadzać będzie jej wewnętrzny demon, a dodatkowo w trakcie podróży spotkamy kilka innych postaci, związanych mniej lub bardziej z tajemniczą górą. Fabularnie gra wygląda naprawdę obiecująco, jednak przyznać muszę, że zakończenie nie było tym, czego się spodziewałem. Mechaniki wykorzystane w grze są ciekawe, lecz nie raz wymagają nieludzkiej precyzji, aby je poprawnie wykonać. Sam poziom trudności nie jest ani trochę wyrównany, jedne segmenty poziomu są za proste, a inne potrafią być niewyobrażalnie trudne. Największy problem jednak to fakt, ile w tej grze można się namęczyć, przechodząc kolejne poziomy. Ta gra wywołała we mnie dużo więcej złości, niż taki ,,Cuphead'', zwłaszcza przez gęste rozmieszczenie różnych pułapek i fakt, że sterowanie silną stroną tej gry nie było. Mimo to, gra swą ścieżką dźwiękową i grafiką potrafi oczarować i pocieszyć, a odszukiwanie niektórych sekretów sprawiło mi niemałą frajdę. Reasumując, grę polecam tym, którzy mają nerwy ze stali i są fanami gier platformowych, produkt ma więcej zalet niż wad, lecz te drugie często górują nad tymi pierwszymi.

Gra ,,SYNTHETIK: Legion Rising'' można uznać za pełną, dokończoną wersję gry ,,SYNTHETIK: Arena'', która jest wybrakowana z kilku elementów czy też tytułowego trybu rozgrywki z końcowej wersji. Jednak w tej recenzji będę recenzował poniekąd dwie gry, bo mimo tych niewielkich, choć wciąż istniejących różnic, są one do siebie identyczne w wielu aspektach. Ogółem mówiąc mamy tutaj do czynienia z shooterem, który dzieje się z kamery z góry, a naszym zadaniem jest zabijanie napotkanych maszyn, wieżyczek, pojazdów i tym podobnych. Gry nie wolno lekceważyć, potrafi wycisnąć z gracza siódme poty i ma naprawdę wysoki poziom trudności. Mimo to wciąż gra się w to naprawdę dobrze, głównie z powodu przyjemnej i nastrajającej muzyki i dobrze oddanych efektów dźwiękowych, porządnej grafiki oraz samej grywalności. Warto nadmienić również obszerną możliwość posiadania broni, od pistoletów po największe giwery, aż na różnych, mniej lub bardziej przydatnych przedmiotach skończywszy. W wersję darmową (ARENA) rozegrałem kilka godzin, tutaj już mam 6 i myślę, że będzie to szło tylko w górę. Bardzo dobry produkt, oferujący naprawdę wiele zabawy.

,,Fingered'' jest grą, którą polecam każdemu, kto naprawdę lubi gry logiczne. Oto gra, w której naszym zadaniem jest dojście, za pomocą wskazówek świadków, kto jest winny i kogo trzeba zabić za swe czyny. Każdy świadek ma inne funkcje, gra potrafi wciągnąć i łatwo się łapie, jak wszystko działa. Sprawa audiowizualna jest tu zwyczajna, wszystko jest w grafice i muzyce poprawne, ale to nie jest niestety nic szczególnego, obie te rzeczy po prostu są, nie wyróżniają się. Dziwna jest natomiast strona techniczna gry. Nie mam pojęcia, czy winą był mój sprzęt, ale gra generowała wiele miejsca po uruchomieniu, co powodowało, że pamięć fizyczna nie wytrzymywała i musiałem wyłączać grę, albo nagminne przycinanie się gry, często w ważnych momentach. To samo tyczy się ustawień, czemu tu ich nie ma? Mimo tych dosyć poważnych wad, gra za kilka złotych jest warta ogrania, potrafi fajnie zabić czas, jest napakowana fajnymi osiągnięciami i smaczkami i dla ludzi lubiących łamigłówki będzie to ciekawy tytuł do grania.

Gra ,,Florence'' nie jest może czymś, co jest wielką rewolucją, być może cena gry jak na produkt na godzinę potrafi delikatnie odstraszyć, to jednak nie ma tutaj co się tym przejmować. Tejże gry nie da się nazwać wyłącznie grą. To opowieść Florence Yeoh, która pewnego dnia spotyka wiolonczelistę Krisha, który powoduje wielkie zmiany w rutynowym życiu dziewczyny. Gra zawiera ciekawą, minimalistyczną rozgrywkę, posiada własny i naprawdę uroczy styl graficzny i jest wyposażona w uzależniającą linią melodyczną. Doceniam, że wciąż wychodzą takie gry, które uświadamiają nas, że życie nie jest wiecznie trwającą bajką, a człowiek powinien być gotowy na wszelkie zmiany w życiu nawet, gdy myśli, że to nic nie zmieni i nie ma sensu. Polecam!

Don't Starve Together. Gra, której kompletnie nie doceniałem jako doświadczenie, które śmiało może konkurować z innymi, wydawać by się mogło bardziej popularnymi produktami z kategorii Survival. Gra DST jest naprawdę dobra, pełna wielu zalet, takich jak chociażby kreatywna grafika, piekielna grywalność czy masa rzeczy do odkrycia w grze. Do innych zalet można zaliczyć sam cykl życia tej gry, który jest naprawdę ambitny, bo gdy jednego dnia nie dostaniemy jakiś aktualizacji, to drugiego dostaniemy naprawę błędów. Gra oczywiście nie ocieka złotem, ma też kilka wad: potrafi być wyzywająca, będąc kompletnym świeżakiem z tego typu grami, jej optymalizacja przy niektórych bazach czy stworzonych światach nie jest pozytywnie jakościowa, a niektóre elementy gry sprawią, że od gry łatwo odejść. Mimo tych faktów gra Don't Starve Together to dla mnie super odkrycie growe, które zamierzam pielęgnować naprawdę mocno wraz z kolejnymi tygodniami. Produkt obowiązkowy dla kogoś, kto chcę z kimś pograć lub jest fanem gier Survival.

,,Refunct'' jest grą, która jest idealna na zrelaksowanie. Efekt ten jest naprawdę dobrze zrobiony, na co składa się piękna i urokliwa grafika, spokojna i nastrajająca ścieżka dźwiękowa oraz sam gameplay, niewymagający od nas dużych umiejętności, którym można się naprawdę nieźle cieszyć. Gra owszem, jest krótka, wydaje się wręcz za prosta, ale ze wzgląd na swą cenę i fakt tego, jaka jest interesująca, polecam ją tym, którzy szukają jakieś gierki do zabicia sobie czasu w przyjemny sposób.

Gra ,,Just Shapes & Beats'' jest genialną grą, będącą tych z gatunku zręcznościowo-rytmicznych. W grze sterujemy jedną z figur, którymi musimy przeżyć dany etap, składający się z wielu różnych, a także ruchomych przeszkód. Wszystko to w akompaniamencie zróżnicowanych utworów, z najróżniejszych gatunków. To właśnie powoduje, że ta gra jest tak cudowna - grafika i dźwięk w tej grze są prawie idealne, cieszą nasze oczy i uszy. Mamy możliwość grania w multi z innymi graczami oraz przejścia kampanii na kilka godzin. Gra nie jest bliska perfekcji, mimo wszelakich faktów dużo jej do tego brakuje, nie mniej jednak jest to coś wartego ogrania, jeśli lubi się gry, w których coś się omija i przy których można to robić w rytm muzyki. Gorąco polecam!

,,Ori and the Blind Forest'' to na chwilę wydania tejże recenzji najlepszy zakup w tym roku, jak chodzi o gry. Trafiłem w grę, która posiada ogrom zalet i jest szalenie grywalna, odkrywanie kolejnych zakamarków i zdobywanie kolejnych poziomów jest zwyczajną przyjemnością, której wiele gier niestety nie posiada. Oprawa jest miodna, i dźwiękowo i graficznie, gra wymiata! Fabularnie też jest solidnie, z kilkoma ciekawymi zwrotami akcji czy też ckliwymi momentami. Nawet techniczne nie było źle, gra jedynie zacinała mi się podczas cutscenek. Gra bez przechodzenia jej, eksplorując tu i tam, wymaga kilku godzin, jednak szukając wszystkiego, gra może dobić nawet 10 godzin. Pierwsza część tej gry jest naprawdę olśniewająca, ma raptem kilka wad, więc jeśli jesteś graczem szukających ciekawych alternatyw na kilka godzin - kupuj tę grę!

Gra ,,Saints Row 2'' była bardzo ciekawym doświadczeniem growym. Pierwsza rzecz, od której trzeba tutaj zacząć, jest niesamowicie wyczuwalna swoboda gry, która dodaje uroku grze, również z powodu wielu pobocznych aktywności, których możemy dokonać, zyskać pieniądze, a także spędzić fajnie czas. Fabularnie gra nie jest niczym z wysokiej półki, lecz też nie śmierdzi na kilometr - jest w porządku. Z bohaterami jest lepiej, łatwo się w nich wczuć, polubić ich lub znienawidzić. Arsenał broni czy samo strzelanie z tychże broni jest naprawdę obszerne i przyjemne w użyciu. Niestety, gra cierpi na sporo wad: model jazdy w wersji na Steam jest... zaskakujący chaotyczny, auta nienaturalnie szybko jeżdżą, skręcają, wczucie się w jazdę nimi jest naprawdę trudne. Optymalizacja gry też leży, bowiem niezależnie od ustawień, gra działała mi maksymalnie poprawnie, łącząc do tego faktu wiele różnych ścinek. Błędy też się tutaj zdarzają, i nie raz psują radość z gry, to samo tyczy się systemu inteligencji policji, która bez opamiętania wwala się w nas bezpardonowo. Dołóżmy do tego fizykę, która nie działa jak należy, i wyjdzie nam całokształt drugiej części ,,Saints Row''. Grę pomimo wszelkich zastrzeżeń polecam, miło było grać własną postacią, wsłuchując się w naprawdę solidną i dobrą muzykę w grze.