De getemde spoorboom is de meest bekende spoorboom, omdat deze het makkelijkst te herkennen is door zijn solide vorm, en felle kleuren rood en wit, hoewel wit geen kleur te noemen is. De getemde spoorboom was in den beginne een wilde spoorboom, maar toen de mens deze boom uit willekeur begon te temmen en te fokken, kwam daar een boom uit met één hoofdstam die één grote zijtak heeft (soms twee), maar geen zijtakken, ongewenste bobbeltjes en barstjes, of bladeren had. Deze bomen hebben door een cellenmutatie een kleurenverandering ondergaan, waarbij de bomen op bepaalde plekken wit werden, door de afsterving van pigment op hele plekken van de boom, en ook rood, door een toevoeging van de kleurpigmenten van de roos, en herfstbladeren. Deze werden geordend, en daar kwam de opzet van de spoorboom uit tevoorschijn, die de getemde spoorboom genoemd kan worden. Vanaf het moment dat deze getemde spoorboom gebruikt ging worden door de mens, begon de spoorboom zich ook de kiemen in andere materialen dan "bomen", namelijk ijzer of andere materialen waarmee deze zich kan vestigen. Dit ding in een rap tempo na de uitvinding van de spijker en de schroef, in combinatie met de moer en de hamer.

Getemde spoorbomen geven soms vruchten, hoewel dit zeker niet met alle getemde spoorbomen het geval is. Zoals de eik eikels afgeeft, geeft de getemde spoorboom slachtoffers af, meestal ter verdediging van zichzelf.