Jesteś fanem gier fabularnych takich jak Detroid: Become Human? Lubisz stare przygodówki w stylu Syberia lub The Longest Journey? Czytasz dużo książek i seriali o tematyce SiFi? Twoimi ulubionymi tytułami są Mass Effect, Planescape: Torment, Deus EX, W głowie się nie mieści (chodzi o tę bajkę dla dzieci)? Disco Elysium łączy w sobie wszystkie te fabuły i mechaniki. W jakiś szalony sposób tworzy z elementów, które już znamy zupełnie nowe universum i mix różnych mechanik.

Jest to gra, która popycha fabułę tylko i wyłącznie przez dialogi. Każdy z nich jest wyjątkowy i trzeba się do nich przygotować. Założyć odpowiednie ciuchy, sprawdzić dokładnie otoczenie, porozmawiać z innymi osobami, które mogą mieć na siebie wpływ. Brzmi to banalnie a jednak przez 35 godzin rozgrywki nie nudziłem się ani razu. W grze nie ma zagadek, które będą zjadały czas, elementów zręcznościowych. Jest to kilka dni czystej rozgrywki. Jedna scena może trwać nawet 1-2 godziny i gwarantuję, że nie będziesz się nudził ani przez sekundę i nie zobaczysz kiedy czas zleci w realnym życiu. Do tego stopnia, że po pierwszych sesjach z grą myślałem, że czas płynie 1:1. Ma się wrażenie realnej rozmowy. Postaci mówią naturalnie, tylko to co powiedziałyby w rzeczywistości. Ani przez chwilę nie masz wątpliwości co do motywów działa. Każdy dialog jest po prostu naturalny. Nawet sentencje, które wypowiada nasz bohater często pokrywają się z tym co sam właśnie chciałem powiedzieć.

Wszystkie sporne kwestie w grze rozstrzygane są rzutem 2k6. Rzut można modyfikować swoimi atrybutami + ubraniem, które masz na sobie. Nosisz czapkę policjanta? Jesteś lepiej poważany. Nosisz dresowe spodnie? Łatwiej Ci się biega, Nosisz prześwitujący T-shirt i masz różowe okulary? Wyjdź na scenę i śpiewaj. Znów- wiem, że to brzmi banalnie. Jednak w grze jest kilkadziesiąt cech charakteru i każda z nich niesamowicie się wyróżnia.

W czasie dialogów Twoja postać będzie rozmawiać z samym sobą. Albo raczej dostawać różne podpowiedzi w zależności od Twoich najbardziej rozwiniętych cech. Chcesz postawić na logiczne myślenie? Twoja postać będzie szukał szczegółów, rozpatrywał tylko rzeczywiste scenariusze, posługiwał się wiedzą encyklopedyczną.
Możesz rozwijać swoje atrybuty związane z uczuciami. W tym samym dialogu, który opisałem wcześniej Twoja empatia będzie Ci podpowiadać jakich słów użyć żeby uspokoić rozmówcę i doprowadzić do tego, żeby sam z siebie wszystko opowiedział. Będziesz wyrażał swoją osobę przez obrazy, czuł więź z naturą i słuchał wiatru.
Jest to jeszcze ciekawsze jak dochodzi do konfrontacji dwóch różnych cech: chcesz zaimponować kobiecie? Logika mówi: trzymaj fason, bądź rozważny i przedstaw swoje najlepsze cechy. Podczas gdy Twoje uczucia mówią: RZUĆ SIĘ NA NIĄ I JĄ POCAŁUJ. ZATAŃCZ Z NIĄ NA PLAŻY. Najbardziej mi się podobały sytuacje, w których moja tożsamość przepraszała mnie za dialogi, które mi podsunęła. Cóż, tak to czasami właśnie jest w życiu.


Jeśli chodzi o negatywne strony rozgrywki nie będę się rozpisywał:
- przede wszystkim tylko język Angielski - ja siedziałem ze słownikiem. Developerzy piszą, że nasz rodzimy język będzie dostępny w tym roku (2020)
- sporo polityki - a nawet nie polityki co przekonań. Polecam wcześniej przeczytać co to znaczy komunizm, faszyzm, socjalizm, fundamentalizm. W samej grze jest o tyle trudniej, że jesteśmy w zmyślonej rzeczywistości, w innym świecie i z zupełnie nieznanymi liderami każdej z tych grup. Do tego dochodzi element fantastyczny i ja osobiście się trochę gubiłem. Strajk robotników i powiązania z klasą robotniczą to motyw przewodni całej gry. Jest to w moich minusach ale jeśli znasz historię i lubisz politykę od 1900 roku na świecie to potraktuj ten punkt jako ogromny +
- musiałem zrestartować grę kilka razy żeby działała poprawnie. Gram na bardzo dobrym sprzęcie więc błąd nie leży po mojej stronie (na 95%). Czasami pojawiają się więc błędy z kamerą, interfejsem i funkcją save/load. Nie martw się jednak, gra tworzy 2 albo 3 auto save'y.
- nieudane rzuty na 97% bolą bardzo. Zdarzyły mi się takie 2-3. Testu na 3% nie zaliczyłem żadnego :)


Podsumowując: gra jest świetnym symulatorem detektywa/policjanta. Świetnie przeprowadza przez każdy dialog w grze. Jest przekonująca, każdy sukces i każda porażka jest mocniej odczuwalna w Twoim sercu niż w samej grze. Będziesz miał wyrzuty sumienia za słowa, które powiedziałeś albo nie udało Ci się wyczuć. Z drugiej strony: sam sobie przybijasz piąteczki za wykonanie świetnej roboty ze swoim partnerem (swoją drogą relacja między kolegami z pracy jest perfekcyjnie przedstawiona). Krótko mówiąc chowaj swój profesjonalny sprzęt do trafiania hedów. W grze będzie Ci potrzebny tylko lewy przycisk myszy i słownik angielsko-polski.