Niezbyt rozbudowany survival s.f, który przedstawia nam historię rozbitków pewnego statku
badawczego, który miał tego pecha, że się rozbił na nieznanej planecie.

Zadaniem gracza będzie zarządzać kilkoma osobami w skali mikro, zważając na szereg zmiennych czynników.
Co zatem zagrało, a co odstręcza od omawianego tytułu:

+ miła dla oka wektorowa graficzka, której towarzyszy całkiem niezłe „plumkanie” w tle

+ uczy systematyki. Naszym zadaniem tak naprawdę będzie zbieranie trzech surowców – drewna do
ogrzewania bazy, złomu do rozbudowy i jedzenia do przetrwania. W tym celu będziemy naprawiać
szwankujące sprzęty, rozwijać umiejętności i urządzenia, jednocześnie dbając o to, aby nasza ekipa
była syta i wypoczęta. Głównym zadaniem ekipy będzie jednak odbudowanie części składowych
statku (w liczbie cztery), co umożliwi odlot ocalałym.

+ klimacik. W grze takowy jest, choć znika po jakimś czasie. Niemniej gdy zapada zmrok to robi się
sugestywnie niemiło i aż czuć wycie zimnego wiatru za oknem…

+ krótka/przystępna. Wystarczy kilka pierwszych podejść i już wiadomo co robić, a napisy można
ujrzeć po jakich półtorej godziny, zwłaszcza że istnieje możliwość przyśpieszenia rozgrywki.

- twórcy chwalą się „pełną niespodzianek fabułą science-fiction”, którą urozmaica „złowroga
obecność w symetrycznym świecie”. Fabuła to kilka początkowych plansz i szereg komentarzy
podopiecznych, a „zwroty akcji” są boleśnie przewidywalne. Zaryzykowałbym twierdzenie, że historia
jest tu tak ważna jak w serii Serious Sam…

- monotonia. Tak naprawdę wszystkie mechaniki poznajemy na początku rozrywki i każda następna
gra wygląda w głównej mierze dokładnie tak samo. Może i zmieniają się członkowie załogi, ale przez
możliwość nauki umiejętności da się uczynić jednostki wszechstronnymi. Konstrukcja gry nie zachęca
do kolejnego zagrania, bo jest zwyczajnie powtarzalna do bólu.

- cena. To jeden z tych produktów, których sens nabycia wyznacza przecena -90%...

Symmetry jest jak demo, które co prawda dało mi miejscami radochę, kiedy przełaziłem je po raz
pierwszy. Za drugim razem zdecydowanie za często ziewałem i odliczałem cyferki, tak aby już to się
skończyło (ale trzeba przyznać, że grałem na tym niższym poziomie trudności. Na drugim dostępnym
gra może być większym wyzwaniem).

5/10