The Casting of Frank Stone is an excellent world expansion for the lore of Dead by Daylight, but it has very little to offer outside of that beyond an intense finale, and ends up feeling like flagrant and offensive fan service.

There is an incredibly interesting concept at its base, but the game's story was so drawn out. It felt like absolutely NOTHING happens beyond the first time you meet the supernatural entity of this game, until the finale.
Skillchecks/QTEs were not only boringly easy, but so sparingly infrequent that it totally disengages you from the game.

The game story overall feels like offensive and flagrant fan service for Dead by Daylight fans, and offers little for a casual player.
There's no rhyme or reason as to why things are the way they are - dolls of the main game's Killers are scattered throughout and unexplained. Killer addons, too.
Repairing generators are randomly and inexplicably core mechanics of the game, but hardly an engaging mechanic at that: Generators feel like they were included as if they were a way of jingling keys at fans of the main game to say "LOOK, generators! You know what a generator is! You love generators! Come repair one!", despite there being no logical narrative reason for these to be there. Same thing with the random puzzles in the mansion - "OH LOOK, Hillbilly! You love him! Come solve a puzzle involving him."

While I understand this is not how game production works, the fan service is so egregious that the game FEELS like it (it wasn't) was fully written with no intention of being related to Dead by Daylight, and was retroactively fitted to be a part of the universe and sprinkled with an obscene amount of fan-service references that make no sense and just further muddy the already-confusing and overly-mind-bending plot for no reason.

The story offers little depth for anyone not already a Dead by Daylight fan, beyond some vaguely interesting mind-bending twists, but it's overall an absolute slog and absolutely nothing happens (and I mean NOTHING) for the majority of the game's runtime. You are hardly threatened or in danger, and in the moments where you are the QTEs and tension are usually so easy and mild that it's difficult to stay engaged.

The game delves very deeply into extended Dead by Daylight lore, and does an EXCELLENT job of building upon the elusive Black Vale cult mentioned in the main game and the omniversal themes from the main game. But these are things that I think even a minority of DBD superfans would even pick up on, yet the game spends an incredible deal of time on these subjects without doing the best job of explaining what's going on.

I also found myself running around and ramming my head into walls just to try and find every piece of lore and evidence possible, and the game is just devoid of rewarding lore or otherwise to pick up and find. So a huge amount of my playtime is distractingly running into walls and ENDLESS dead-ends, constantly killing momentum and pacing out of fear of missing an important secret, which the story is already severely suffering from.

Twitch integrations made this a delightful entry into the Supermassive Games pantheon of games - this made the game so exciting to play and engage with again and again. I sincerely hope to see this utilized more!

The camera-based gameplay is an interesting addition to a Supermassive-style game, but the gameplay of using the camera is so formulaic and predictable after the first time that it becomes a joke and rather tedious all instances afterwards.

I'll conclude this review by re-emphasizing that there is something REALLY good at the heart of all of this. There was truly something juicy that could have been here. But in the end, the execution was incredibly sloppy, the jumpscares were predictable, the way collectibles were so interspersed and inconsistently hidden were not conducive to engaging gameplay, and it was too easy until the finale, which was inexplicably and indescribably difficult in ways that were not fun.

HOWEVER, if you're still a fan of these kinds of cinematic Supermassive games or Dead by Daylight, you can definitely still play this and get some entertainment value out of it - I just would not at all say that this is one of Supermassive's most well-written or executed pieces, though.

Buddy reloaded after shooting frank instead of the lady -- caught in a glitch that ruined our save 10/10 would play again

Nieudany casting w świecie gier – “The Casting of Frank Stone™”
Jeśli szukacie gry, która jest kompletną stratą czasu i pieniędzy, to The Casting of Frank Stone™ spełni Wasze oczekiwania aż za dobrze. Na papierze brzmi to jak intrygujący projekt – dramatyczna historia, osobiste wybory i moralne dylematy. W praktyce jednak mamy do czynienia z jednym z najbardziej nużących i pretensjonalnych tytułów ostatnich lat.

Grafika rodem z poprzedniej dekady
Zacznijmy od grafiki, bo trudno o niej nie wspomnieć, patrząc na te tekstury przypominające epokę PlayStation 3. Twarze postaci są dziwnie sztywne, a animacje tak sztuczne, że bardziej przypominają marionetki niż ludzi. Cały “artystyczny styl” gry sprawia wrażenie, jakby był efektem nieudolnego eksperymentu w darmowym edytorze.

Fabularna wydmuszka
Gra reklamuje się jako “emocjonalne doświadczenie”, ale emocji tu jak na lekarstwo. Frank Stone, główny bohater, to postać tak papierowa i pozbawiona charyzmy, że trudno w ogóle przejmować się jego losem. Dialogi są drętwe, pełne oklepanych frazesów i taniej filozofii, która próbuje udawać głębię. Gdy dochodzi do “kluczowych wyborów moralnych”, nie mają one większego znaczenia, bo końcówki gry są niemal identyczne.

Mechanika gry – festiwal nudy
Twórcy najwyraźniej uznali, że gameplay to niepotrzebny element gry. Większość czasu spędzamy, klikając w nieinteraktywne dialogi albo przechodząc przez puste lokacje, które wyglądają, jakby zostały wygenerowane w pięć minut. Brakuje jakiejkolwiek dynamiki – nawet najbardziej dramatyczne momenty sprawiają wrażenie, jakby były wstawione na siłę, tylko po to, żeby coś się działo.

Muzyka, która irytuje
Jeśli mieliście nadzieję, że przynajmniej ścieżka dźwiękowa uratuje tę grę, to muszę was rozczarować. Muzyka jest tak monotonna i powtarzalna, że szybko zaczniecie jej unikać, ściszając dźwięk. Kompozycje wydają się losowe i kompletnie niepasujące do atmosfery, którą gra próbuje budować.

Cena za ból i cierpienie
Gdyby gra była darmowa, można by uznać ją za ciekawostkę wartą pobrania na godzinę czy dwie, żeby zobaczyć, jak NIE robić gier. Ale wydanie na nią pełnej ceny to absolutne nieporozumienie. Twórcy ewidentnie przecenili wartość swojego dzieła, a gracze są traktowani jak portfele do wydojenia.

Podsumowanie
The Casting of Frank Stone™ to gra, której najlepiej unikać jak ognia. Jest nudna, nieatrakcyjna wizualnie, pozbawiona głębi fabularnej i frustrująca w każdym aspekcie. Jeśli kiedykolwiek zastanawialiście się, czy można stworzyć grę, która jednocześnie zmarnuje wasz czas i sprawi, że będziecie żałować każdej sekundy, to jest to idealny przykład. Nie polecam, nawet na promocji.

Ocena: 1/10